کلاههای حصیری لبه کوتاه بیشتر توسط مردان استفاده میشود.
اگرچه در دهه 1700، زنان نیز کلاههای حصیری میپوشیدند و در دهه 1800، نقاشیهای اروپایی همگی زنانی را به تصویر میکشند که برای پرترهها با کلاه حصیری مردانه آراسته با روبان و کلاههای پر از گل با لبههای رو به بالا، عکسهای پرتره میکنند.
از ابتدا تا کنون شکل ظاهری کلاه حصیری اساساً تا بدون تغییر باقی مانده است.
در اواخر دهه 1800 و اوایل دهه 1900، کلاه های حصیری مورد استقبال همه قرار گرفت.
سبکهای لبههای پهنتر حدود یک دهه بعد به محبوبیت رسیدند، اگرچه قبلاً به عنوان یک ضروری ساحل در نظر گرفته میشدند. در سال های بعد، کلاه های حصیری به هر شکل و شکلی ظاهر شدند.
مد البته در این مورد نظر داشت. یکی از اولین نمونههای کلاه حصیری به سبک بلندتر با لبههای فرسوده در سال 1965 بود. و در سال 1976، در راس خانه مد فرانسوی Chloé، کارل لاگرفلد مدلی را فرستاد که کلاه قایقرانی با روبان تزئین شده بود.
با یک لباس هالتر به سبک یونانی سفید. بهسرعت به دهه 90 البته، طراحان نمیتوانستند از دادن کلاههای حصیری به لباسهای مد روز مقاومت کنند: آنا سویی دوباره آنها را شبیه کلاههای دزدان دریایی برای مجموعه بهار/تابستان 2007 خود تصور کرد، در حالی که کارل لاگرفلد کلاههای مخروطی حصیری را در یک نمایش شنل با الهام از چینی گلدوزی کرد.
در سال 2009 در شانگهای برگزار شد.اما در این فصل، علاقه دوباره به کلاههای حصیری افزایش یافته است، زیرا برندها برای بهار/تابستان 2018 هر نوع تکراری را ارسال کردند: شاید به دلیل ماهیت کم نگهداری یا ریشه های سودمند آن باشد، اما کلاه حصیری یکی از آن اقلام فوق العاده کمیاب بوده است (و همچنان می باشد) که توانسته است به طرز چشمگیری از سن، کلاس، جنسیت و ژانرهای مد فراتر رود.