پس از گرم شدن آن را در جوراب قرار دهید و ببندید تا جاذب از خواب بیدار نشود. “خشک کن” حاصل را در کفش های مرطوب قرار دهید. پس از خنک شدن نمک، چرخه را تکرار کنید. این امکان وجود دارد که به این نیاز نباشد، زیرا جاذب نمک بلافاصله رطوبت را جذب می کند.
اگر در پیاده روی خیس شدید این اتفاق می افتد که خشک کردن در خانه یا محل کار مورد نیاز نیست. به عنوان مثال، شما به یک پیاده روی رفته اید و کفش های شما خیس شده است، اما هیچ جفت جایگزینی وجود ندارد.
روش های “صحرایی” برای خشک کردن کفش عایق برق وجود دارد. چند گیره را نزدیک آتش ببرید. فاصله از آتش باید حدود نیم متر باشد. کفی ها و عایق (در صورت وجود) را از روی کفش بردارید و آنها را با کاغذ یا چمن خشک پر کنید. کفش یا چکمه را به گیره آویزان کنید.
یکی دیگر از روش های خشک کردن زغال های داغ از آتش است. باید کفی را بیرون بیاورید، زغال‌ها را در یک جوراب قرار دهید و در کفش‌های خود قرار دهید.
این روش خطرناک است زیرا اخگر می تواند جوراب شما را بسوزاند یا کفش شما را لکه دار کند. برای خشک کردن کفش هایی که در طول پیاده روی خیس می شوند، می توانید از جاذب های طبیعی استفاده کنید.
برای این: کفی های کفش را بردارید؛ کفش ها یا چکمه ها را با علف خشک یا ساقه های خشک شده مانند جو دوسر پر کنید. بعد از یک ساعت لایه را تغییر دهید. این کار را تا زمانی که محصول کاملاً خشک شود تکرار کنید، معمولاً 2-3 شیفت کافی است.
خشک کردن کفش در شرایط مزرعه – ویدئو اگر از قوانین ساده پیروی کنید، کفش ها برای مدت طولانی به شما خدمت خواهند کرد. هنگام انتخاب آن، شرایط آب و هوایی را در نظر بگیرید، اگر قرار است بیرون باران ببارد، پوشیدن کفش هایی با کف نازک خطرناک است.
