سطح تنش محوری واقعی آن بسیار کمتر از مقدار محاسبه شده تئوری است، ازدیاد طول آن در هنگام شکست عموماً بیشتر از 500 درصد است و شعاع خمشی آن می‌تواند به کوچکی 20 تا 25 برابر قطر لوله باشد.
این ویژگی ها آن را به یک خط لوله پلیکا ده ضد لرزه، نشست فونداسیون و انبساط حرارتی کارآمدتر تبدیل می کند. به عنوان مثال، در زلزله 1995 کوبه در ژاپن، لوله های پلی اتیلن تامین آب و لوله های گاز سیستم های لوله کشی باقی مانده بودند.
تفاوت لوله HDPE و لوله پلی اتیلن
لوله HDPE نوعی لوله پلی اتیلن است که تفاوت آن با لوله پلی اتیلن معمولی در این است که لوله پلی اتیلن باید فشار خاصی را تحمل کند، معمولا باید رزین پلی اتیلن با وزن مولکولی زیاد و خواص مکانیکی خوب مانند رزین HDPE انتخاب شود.
استحکام 9 برابر لوله پلی اتیلن معمولی (لوله PE) است؛ در بین تمام پلاستیک های مهندسی، HDPE بالاترین مقاومت در برابر سایش پلاستیک ها را دارد.
هرچه وزن مولکولی بالاتر باشد، ماده در برابر سایش مقاوم تر است، حتی بیشتر از بسیاری از مواد فلزی (مانند فولاد کربن، فولاد ضد زنگ، برنز و غیره)، پلی اتیلن معمولی این ویژگی را ندارد.
لوله های HDPE محصولات جایگزین لوله های فولادی سنتی و لوله های آب آشامیدنی PVC هستند و لوله های پلی اتیلن معمولی نمی توانند.
لوله‌های HDPE عمدتاً در موارد زیر استفاده می‌شوند: سیستم‌های تامین آب مهندسی شهری، سیستم‌های تامین آب داخلی ساختمان، سیستم‌های تامین آب مدفون در فضای باز و محله‌های مسکونی، سیستم‌های تامین آب مدفون در کارخانه، تعمیرات خط لوله قدیمی، سیستم‌های لوله‌کشی مهندسی تصفیه آب، باغ‌ها، آبیاری و سایر صنایع لوله های آب مزارع و غیره لوله های پلی اتیلن با چگالی متوسط فقط برای انتقال گاز مصنوعی گازی، گاز طبیعی و گاز مایع مناسب هستند. لوله LDPE شیلنگ است.
