قیر فله پاسارگاد که با آب چسبندگی آن بیشتر می شود

برای محصولات با ویسکوزیته نسبتاً کم، معمولاً از ویسکومترهای نوع دهانه ساده استفاده می شود ( موسسه استاندارد بریتانیا، 1983b ). ویسکوزیته معمولاً از زمان مورد نیاز برای جریان بایندر قیر بین دو علامت متوالی محاسبه می شود.

درجه ویسکوزیته قیر فله پاسارگاد (AC-2.5، AC-5، AC-10، AC-20، AC-30، و AC-40) یا باقیمانده قیر (AR-4000، AR-8000، و AR-16 000) نشان می دهد. ویسکوزیته در صدها پویز (گرم بر سانتی متر ثانیه) در دمای 60 درجه سانتی گراد ( NIOSH, 2001a ).

(د) حساسیت به دما
آزمایشات شکل پذیری برای تعیین توانایی قیر برای کشش در دمای متوسط ​​(4 تا 25 درجه سانتیگراد) استفاده می شود.

نمونه‌های به شکل «استخوان سگ» با سرعت ثابتی کشیده می‌شوند تا نمونه بشکند. شکل پذیری به عنوان نشانه ای از حساسیت دما استفاده می شود.

(ه) حلالیت
تست حلالیت ASTM D2042 ( ASTM, 2010 ) برای اندازه گیری خلوص قیر استفاده می شود. مواد تشکیل دهنده سیمانی فعال در تری کلرواتیلن محلول خواهند بود در حالی که مواد غیر سیمانی محلول نیستند.

به عنوان پیش نیاز واجد شرایط بودن برای درجه بندی در سیستم روسازی آسفالتی با عملکرد برتر (Superpave)، ماده نامحلول نمی تواند از 1٪ تجاوز کند.

(و) نقطه اشتعال
نقطه اشتعال دمایی است که در آن بخار قیر ممکن است چشمک بزند یا جرقه بزند. به عنوان مثال، این دما معمولاً برای قیرهای روسازی معمولی 230 درجه سانتیگراد یا بالاتر است.

نقطه اشتعال نشانه ای از خطر آتش سوزی ارائه می دهد و این آزمایش اغلب برای نشان دادن اینکه آیا یک محصول معین به موادی با نقطه اشتعال پایین تر آلوده شده است استفاده می شود.

1.1.3. طبقه بندی قیرهای نفتی تصفیه شده
برای اهداف این رساله ، قیرها به شش طبقه طبقه بندی شده اند. نمونه هایی از مشخصات معمول برای قیرهای مستقیم (کلاس 1)، قیرهای اکسید شده (کلاس 2) و قیرهای کاتبک (کلاس 3) در جداول این بخش ارائه شده است.

قیرهای امولسیونی (کلاس 4)، قیرهای اصلاح شده (کلاس 5) و قیرهای حرارتی (کلاس 6) در طیف وسیعی از کاربردها با مشخصاتی استفاده می شوند که بسته به کاربرد مورد نظر متفاوت است، اما به اندازه کلاس 1 و 2 به طور گسترده مورد استفاده قرار نمی گیرند.