سنگ عقیق قرمز یمن که رنگ بسیار خاصی دارد

میکروسکوپ و طیف‌سنجی CL با یک دوربین ویدیویی دیجیتال خنک‌شده Peltier (OLYMPUS DP72، OLYMPUS Deutschland GmbH، هامبورگ، آلمان) و یک طیف‌نگار دیجیتال سه رنده‌ای Acton Research SP-2356 با آشکارساز CCD پرینستون Spec-10 (OLYMPUS Deutschland GmbH) انجام شد. ، هامبورگ، آلمان)، به ترتیب.
مراکز پارامغناطیس نمونه‌های سنگ عقیق قرمز یمن با استفاده از طیف‌سنجی رزونانس پارامغناطیس الکترونی (EPR) با استفاده از طیف‌سنج Bruker EMX (مرکز علوم ساختاری ساسکاچوان، ساسکاتون، کانادا) آنالیز شدند.

این تجهیزات به ترتیب با فرکانس های مایکروویو ~9.63 گیگاهرتز و 9.39 گیگاهرتز در 295 K و 85 K کار می کردند.

شرایط آزمایشی شامل فرکانس مدولاسیون 100 کیلوهرتز، دامنه مدولاسیون 0.1 mT و توان مایکروویو از 0.2 تا 20 mW برای به دست آوردن شرایط بهینه برای انواع مراکز مختلف بود. وضوح طیفی ~0.146 mT برای اسکن های گسترده از 50 تا 650 mT و 0.024 mT برای اسکن های باریک از 300 تا 350 mT بود.
عناصر کمیاب در عقیق ها به ترتیب با تجزیه و تحلیل فعال سازی نوترون ابزاری (INAA-XRAL Laboratories, Mississauga, ON, Canada)، طیف سنجی جرمی پلاسما جفت شده القایی (ICP-MS) و لیزر فرسایش ICP-MS (LA-ICP-MS) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

بخش های اضافی عمود بر نوار عقیق برای نمونه های انتخابی عقیق تهیه شد تا توزیع فضایی عناصر کمیاب را تجزیه و تحلیل کند.

مقاطع ضخیم با استفاده از یک طیف‌سنج جرمی Thermo Finnigan Element 2 با یک سیستم ابلیشن لیزری DUV 193 [ 69 ] و به‌طور متناوب با یک طیف‌سنج جرمی میدانی با تمرکز دوگانه ELEMENT XR با یک پروب لیزر اگزایمر 193 نانومتری NewWave (Thermo Scientific, Waltham, MA، ایالات متحده آمریکا) [ 70].

اندازه‌گیری‌های اضافی با ICP-MS معمولی با استفاده از یک ابزار چهار قطبی Perkin Elmer Sciex Elan 5000 با یک نبولایزر جریان متقاطع و یک محفظه اسپری ریتون (Perkin Elmer Inc.، Baesweiler، آلمان) [ 71 ] برای تسهیل کمی سازی بسیار کم انجام شد. محتویات REE و برخی عناصر دیگر در نمونه های عقیق.
مطالعات ایزوتوپی و گنجاندن سیال بر روی نمونه های کوارتز و کلسدونی برای به دست آوردن اطلاعات در مورد دمای تشکیل عقیق ها انجام شد. ترکیب ایزوتوپ اکسیژن فازهای SiO2 با یک روش میکرو تحلیلی مبتنی بر لیزر در آزمایشگاه ایزوتوپ پایدار دانشگاه لوزان، لوزان، سوئیس مورد بررسی قرار گرفت.